hatdog...

eto ang kwento ng buhay ko kasama si frank, matapos nyang pataubin ang MV Princess of the Stars at walo pang mga sasakyang pandagat, kumitil ng halos 117 na buhay sa Pilipinas at manira ng halos Php. 555,ooo,ooo.oo na halaga ng pananim...

linggo yung at sya ang dahilan kung bakit ako di nakasimba.. alam ko may kasalanan din ako dun dahil di ako nakagawa ng effort na makasimba pero lahat ng yon, kasalanan ni frank... umaga palang, pagkagising naming magka-ka-klase sa bahay ng klasmeyt namin ay humahagupit na ang malalakas na hangin sa tarpaulin ng Shakey's sa bahay ng klasmeyt namin... pinlano kong umuwi ng maaga para makapag-simba nga pero wala akong pamasahe at payong para panlaban sana kay frank.. at bukod pa doon, tulog pa ang mga kasama ko para makapag-paalam ako...

dumating ang tanghali at ni hindi manlang namin naramdaman na naaawa si frank sa amin... walang koryente at malo-lobat na kaming lahat... yung batang maganang kasama namin ay sinisigawan na daw ng mama nya sa text... kaya sya ay nauna nang umuwi pagkatapos kumain, eat and run kumbaga...

kami ng mga kasama ko, makalipas ang ilang minuto pagkaalis ng bata ay nagsisunuran na rin na umuwi sa kanya-kanyang mga bahay... at muli naming nakita ang mga pamilya namin ng ligtas..

kina-gabihan, muli kong hinarap si frank para makakuha ng baon this week... sa totoo lang, ang pera sa bulsa ko ay 16 pesos... magandang pangitain.. yung pupuntahan ko, kelangan ng dalawang sakay pa, kaya naisipan kong mag super-trip sa kalagitnaan ng bagyo...

click nyo na lang yung picture para lumaki...

after kong sumakay ng tricycle papuntang maligaya ay sinubukan kong harapin ang lakas ni frank ng lalake sa lalake... sinubukan kong lakarin ang kahabaan ng Quirino Highway mula SM Fairview patungong Sacred Heart Village sa may lagro (sana alam nyo yung sinasabi ko..)...

naging successful ako na marating ang pupuntahan ko noong gabing yon, isang malupet na experience na naman... wala akong masyadong napala noong ginawa ko yon, bukod sa pitong mga suso (snails) na nakita ko, wala akong kasamang naglalakad bukod kay frank at ang signal number 3 nyang bagyo na humahampas sa munti kong payong na yellow, ay nakuha ko naman ang baon ko ngayong linggong to...

ang itsura ko paguwi: basa ang shorts ko na maong, buti nalang hindi nabasa yung cellphone kong N-3210 na model.. at nagawa ko pang mamasyal sa loob ng robinsons supermarket para magpalamig pa ng katawan...