sige, pagibig nalang yung topic..
para mainstream..
para mainstream..
In-love? ako? oo, baka.. hehehe..
Masarap bang ma-inlove?
Masarap bang ma-inlove?
hehe.. syempre naman, eto yung pakiramdam na lagi kang masaya, inspired, nakakagawa ka ng mga bagay na, dati, ay tinatamad kang gawin (tulad ng mag-blog ulet..), nakatulala ka sa jeep tas biglang ngingiti tapos mahihiya kase wala kang kakilala sa jeep..
Ngayon, ito ata yung nararamdaman ko.. hehehe.. iniisip ng marami, contest ito.. kung ganoon, ito yung paligsahan na walang mananalo.. ang saya diba? di bale na, di na mahalaga yung ending.. ang mahalaga yung paglalakbay, kung ilang episodes pa ang mapa-publish ng mga katrabaho ko sa kwentong ito, at kung may magbabago pa ang ending ng larong ito.. hehehe.
Mahirap bang laruin yang larong yan?
Mahirap bang laruin yang larong yan?
takte, mahirap.. lalo na pag dating sa mga kwentuhan.. kaw lagi talo.. wala ka palang kakampi.. (ayos lang..) sabi ko nga, kung pati ako, di maniniwala sakin, sino pa.. tutal, masarap naman sa pakiramdam habang nandito ako sa "paligsahang" ito.. ibang kase yung pakiramdam eh.. sa twing napapangiti ko sya, masarap at masakit.. masarap kase nakakatanggal ng pagod, nakakarelaks, parang sinasabi sayo ng ngiti nya, "kalimutan mo ang lahat problema mo at ibulsa mo ako..".. masakit kase alam mong kahit ilang beses mong hingin at patunayan, di mapapasayo yung ngiting iyon.. masakit kase parang di talaga para sayo yung mga yun, kase tila mas gusto nya pang ngumiti ng iba ang dahilan..
Sa tingin ko, wala namang rules kung sino yung mga pedeng sumali, lhat na atang klase meron, hehe.. lahat ata sila "meron", anu bang tama dun.. hehe.. walang saysay nanaman pinagsasabi ko..
nakakainis kase, lam mo yun? respeto nalang sana, di man para sakin, pero sa iba.. "shes not mine but you have someone you would call 'mine' ".. :D
Dahil sa walang ending tong kwentong ito, parang tinanggap ko nang di sya mapapasakin, kelangan eh.. pero di ako titigil.. di ako titigil hanggang bawal nang magpatuloy pa.. marami pa naman akong ibubugang hininga, laban pa to.. hehehe
oha! andami kong nasulat, kala mo totoo, yun pala dala lang ng puyat.. hehehe
Sa tingin ko, wala namang rules kung sino yung mga pedeng sumali, lhat na atang klase meron, hehe.. lahat ata sila "meron", anu bang tama dun.. hehe.. walang saysay nanaman pinagsasabi ko..
nakakainis kase, lam mo yun? respeto nalang sana, di man para sakin, pero sa iba.. "shes not mine but you have someone you would call 'mine' ".. :D
Dahil sa walang ending tong kwentong ito, parang tinanggap ko nang di sya mapapasakin, kelangan eh.. pero di ako titigil.. di ako titigil hanggang bawal nang magpatuloy pa.. marami pa naman akong ibubugang hininga, laban pa to.. hehehe
oha! andami kong nasulat, kala mo totoo, yun pala dala lang ng puyat.. hehehe
2 comments:
pag npapadaan ako dto sa blog n isma feel ko c bob ong ang gumawa... :D biruin mo ang tyaga pero my sense kc ung cnsbi at tlgang mkkrelate ka.. ayan ah iniendorse kta .. hahaha... pero kc nkakaenjoy basahin mgpublish k kaya ng libro bka skli mg sold out yan hehe :) ... kaw na brad! ^__^
anong ako na? hehehe, parehas ba yan ng sinabi ko sayong : "ikaw na ang kukumpleto sa buhay ko?" hehehe peace brad.. maraming salamat sa pagdalaw at pag iwan ng komento.. sa mga ganitong paraan ko nalalaman na maynagbabasa pala ng mga ginagawa ko..
Post a Comment