Tragis..

hehehe... nagsusulat nanaman ako..


eh anong magagawa ko, ito lang naman ang labasan ng mga nararamdaman kong di ko kayang sabihin, at sino nga naman ang pagsasabihan ko nito? hehehe

hehehe, nakakalungkot lang kase nasasaktan ako.. wala naman siyang kasalanan kung bakit ako nasasaktan.. nasasaktan ako kase nagmamahal ako.. kambal nga raw un eh.. di mo masasabing nagmamahal ka kung di ka nasasaktan.. at kung magmamahal ka, wag mong i-expect na di ka masasaktan, magfe-fail ka lang..

kahit ako mismo, di ko alam kung bakit ako malungkot.. parang baliw lang noh, hehehe.. tas tumatawa pa.. baliw nga.. :D

baka ganito, nalulungkot ako kase, uhm.. kase may iba. nalulungkot ako kase di ko na sya nakakasama.. nalulungkot ako kase di ko sya nasayaw.. nalulungkot ako kase, gusto ko lang naman ay ihatid sya, yun nalang naman kase yung oras na magiging magkasama kami eh, kaso may advantage yung isa, parehas kase sila ng sasakyan pauwi.. (parehas nga ba?).. nalulungkot ako kase, halata naman eh, na kahit gaano ko sya kagustong pasayahin, mas pipiliin nyang sumaya sa iba, kase dun nya gusto.. ikaw ba, pag sumakay ka sa bus, san ka uupo, sa tabi ng isang lalaki na nakaupo sa pandalawahang upuan, o sa tabi ng lalaki na nakaupo sa pangtatluhang upuan? syempre, dun na sa maluwag.. (o baka ganito lang ako mag isip..).. 

space,

space siguro kelangan nya... sana mamiss nya rin ako talaga.. sobrang mahal ko sya, kaya ganito nalang ako masaktan..